Brrrr

Hagel en sneeuw, onweer, wind en regen.
Alles wat ze hierboven aan rotweer kunnen bedenken, hebben we  dinsdag ondergaan.
We moesten tot het uiterste gaan om een enkele zonneflikker te zien. En toen moest ik ook nog snel zijn met die foto.

En dat uiterste is in Nederland natuurlijk Noordpolderzijl ! Verder kun je niet zonder nat te worden.
Er gaat niets boven dit waddenhaventje.

Camperleven

Kijk, de franse bergen zijn mooi, maar op het achterhoekse uitzicht vanuit de camper is ook niets aan te merken.

Na een toeristische reis van vier dagen door het franse, belgische, nederlandse en duitse land met een daggemiddelde van 350 kilometer,  zijn we op onze voorlopige plek van bestemming.

Nu moeten we eerst uitrusten, want nadat we twee overnachtingen hadden op rustige en kalme boerenerven ergens op het franse platteland, werden we de derde nacht op een camperplaats in een dorpje verrast met een concert van een inbraakalarm dat enkele uren duurde.
En ik kan je verzekeren dat zoiets erg vervelend is als je wil slapen.

Het leven van een campercarist gaat niet altijd over rozen.

Helemaal betoeterd.

Op een haar na gevild, de midwinterhoorn. Nou ja, gevild?
Hij is drie keer geschuurd, gelakt en ge-vernist.
Als dat niet voldoende is om hem voor de eeuwigheid te conserveren weet ik het ook niet meer.






Ik heb een vlierstruikje moeten kortwieken om de zogenaamde "happe" te maken, het mondstuk waardoor geblazen moet worden om er geluid uit te krijgen. De vlier is daar zeer geschikt voor omdat daar een merg in zit dat je er heel gemakkelijk uit kunt drukken.

Zoals ik zei, hij is dus bijna klaar. Ik zit alleen nog na te denken over een passende versiering om het geheel nog mooier te maken. De oude Twenten en Achterhoekers vinden dat dit niet moet, maar dat zal ik zelf wel beoordelen. Uiteindelijk is dit de Ariége uitvoering en wij houden hier ook van mooi.

Eén van mijn betere grappen is altijd dat, als me gevraagd wordt waar zoon Marcel zijn muzikaliteit van heeft, ik kan antwoorden "dat heeft hij ongetwijfeld van mij, want ik ben het kwijt".
En dat speelt me nu een beetje parten, want ik zou graag willen horen hoe deze hoorn klinkt. Het geluid dat ik er uit krijg is iets dat enigszins lijkt op het geloei van een bronstige stier in de paartijd, wel hard maar vooral niet mooi. Zodat ik helaas en misschien tot opluchting van de mede-esplassers "d'olde roop" niet zelf door het dal kan laten schallen.

De uitdaging aan mezelf om te weten te komen of ik wel in staat zou zijn zo'n toeter te maken is wel met goed gevolg volbracht.
Al zeg ik het zelf.

Lijmdag.

Al dat gehak en gebeitel heeft, buiten pijn in mijn schouders, toch ook een positief resultaat opgeleverd. Uiteraard, zou ik bijna zeggen.
Hierboven op de linkerfoto is te zien waar dat nijvere gefreubel toe heeft geleid. Twee kromme halve gootjes die aan de binnenkant zo glad mogelijk zijn geschuurd,

Even leek het er op dat alles evengoed nog zou mislukken, want nadat de twee stukken een nacht zo uitgehold hadden gelegen merkte ik dat één stuk de neiging had om een beetje rechter te trekken als de andere. Waardoor ze bijna niet meer op elkaar pasten.
Dat heb ik verholpen door ze met lijmtangen aan elkaar te knevelen en zo weer een paar nachten te laten drogen. Door de druk zijn ze weer ongeveer gelijk aan elkaar geworden.

Hedenmorgen is een volgende fase ingegaan, ik heb de stukken stevig aan elkaar gelijmd. Die situatie wordt weergegeven op de rechter foto waar alles weer stevig ingeklemd zit door een heleboel lijmtangen. Nu moet ik proberen mijn geduld te bewaren en er een hele dag af te blijven zodat de lijm goed kan uitharden.
Ik ben razend benieuwd hoe de toestand wordt wanneer ik de lijmtangen weer los haal.

Overlast.

Vanmiddag klaagde mijn buurman over overlast van wilde dieren. Ook bij hem vreten de konijnen alles kaal. En hij verwenste vooral een koppel eksters dat bij zijn huis rondvliegt.
Eén van die eksters, het zal het mannetje wel weer zijn, wordt des duivels wanneer hij zijn spiegelbeeld ziet in spiegels en ramen.
Een autospiegel heeft hij besmeurd en beschadigd en ik zag hem van afstand al regelmatig tegen het keukenraam van de buurman vliegen, om niet te zeggen; bonken. Helemaal door het dolle heen bezig zijn vermeende rivaal af te maken.

Mijn buurman wees naar een vogelnest in aanbouw, hoog in een boom en vroeg mij of ik soms wist welke vogel daar bezig was. Natuurlijk weet ik dat en vertelde hem dat het een eksternest is en dat hij binnenkort dus uitbreiding van de eksterschare kon verwachten. Ik kon aan hem zien dat hij niet blij was met die boodschap, sterker nog, hij bedreigde die schattige vogeltjes onbeschaamd met de dood. Als was hij de eerste de beste terrorist!

Maar dit alles is nog niets vergeleken met mijn probleem.
Wij hebben weer eens last van muizen. Die hebben zich een weg gevreten door de muurisolatie en door de gipsplaten, waardoor ze een opening gemaakt hebben naar de linnenkast op de slaapkamer.
De linnenkast? Ja de linnenkast. Ik weet ook niet wat ze daar te zoeken hebben maar weet wel dat ik ze daar niet wil hebben. 's Nachts hoorden we ze volop knagen en dat verstoort onze nachtrust.

Ik heb dat gat diverse keren volgestopt met muizengif waar ze blijkbaar heerlijk van gesmuld hebben want het was steeds verdwenen. Niet dat het ook maar enig effect had, ze bleven komen.
Dus heb ik al mijn onmetelijke slimheid weer eens in de strijd gegooid en heb het gat afgesloten met een emmer waarin een muizenval met een lekker stukje kaas ligt te lonken.

En echt, het werkt. Zo nu en dan horen we in de nacht een doffe klap van de dichtslaande val en enig gespartel, waar na de rust wederkeert. Binnen een week had ik al 4 van die vetzakken gevangen.
En ja, ze zijn allemaal dood!

Zo leeft de heer G. te F.

Onderstaand verhaaltje werd me vandaag toegezonden per mail. Het geeft wel aardig aan hoe we ons hier door het leven bewegen.

Dick woont in Frankrijk net als God, hoe leeft God dan in Frankrijk ? 

Nu dat is heel eenvoudig: net als Dick staat hij laat op in de morgen, hij gaat eerst naar het kippen hok om de kippen te voeren, dan raapt hij de eieren en brengt ze naar de keuken. 

Ondertussen is Dinie naar de bakker geweest en heeft drie croissants en een stokbrood gekocht. Thuis gekomen heeft ze een eitje gebakken en nu ontbijten ze gezamenlijk. 

Dick eet drie croissants, dik besmeerd met boter en Dinie eet er twee. Daarna eten ze het eitje, daarbij drinken ze verscheidene koppen koffie, daarna gaat Dick naar buiten en als hij er zin in heeft maakt hij een schilderij van de prachtige omgeving.

s,Middags eten ze stokbrood ook weer dik besmeerd met boter, ook eten ze een gekookt eitje, daarna doen ze een siësta zoals dat in Frankrijk gebruikelijk is. Om vier uur zijn ze weer wakker en dan is het ook weer bijna avond en tijd voor de avond maaltijd. Ze eten zwijgend hun maaltijd en drinken daarbij een fles wijn en daarna gaan ze naar bed.

Ik weet niet echt of het zo gegaan is. als ik het mis hen moeten jullie het maar zeggen. Ik heb alleen mijn fantasie laten werken en tussen haakjes, ik heb nog een schilderij van je tegoed . 

H. te H.

Veranderingen.

Dan ben je al zo oud, je denk dat je alles al meegemaakt hebt en dat je het leven op routine kunt doorleven. Bijvoorbeeld, de wekelijkse boodschappen doe je blindelings in het vertrouwde supermarktje.  Je weet alles te vinden want je koopt iedere week precies de zelfde producten die al 15 jaar op precies de zelfde plek liggen.
Maar dan....

Maar dan wordt er een nieuw winkelcentrum(pje) gebouwd in Saverdun. Met een supermarkt, een grote stad waardig. En niet dichterbij, nee hoor, zeker 3 minuten rijden verder weg. Maar dat is nog niet het ergste, het ergste is dat je in zo'n nieuwe en grotere winkel eerst als verdwaasd rondloopt. Niets ligt meer waar het hoort te liggen. Zelfs ik als kruidenierszoon, die dus toch wel wat gewend was, heb de neiging om daar gillend weg te lopen.
Maar dat doe ik dan weer niet, want mijn whisky is op.

Hier raak ik meteen aan het grote doorslaggevende verschil tussen Frankrijk en Nederland: hier verkoopt een supermarkt wel sterke drank maar geen tabak en in Nederland.....
Zo kan er toch ook nooit één Europa ontstaan !

Ik vind het zo wel goed, want drank kan ik absoluut niet missen en tabak daarentegen inmiddels wel een beetje.

Maar verder is het terrible!

Uitholling overdwars?

Het zag er beroerd uit met mijn toeterproject. Op het laatste blog gaf ik aan dat het allemaal niet zo makkelijk was.

Maar ik ben natuurlijk geen mensch die bij de pakken neer gaat zitten en heb dus een ander stuk hout gepakt en ben opnieuw begonnen met mijn poging om een midwinterhoorn te maken.

En ik kom er al een heel eind mee. Het boomstammetje is in vorm gezaagd en geschaafd en ik mocht de lintzaag van Wilco gebruiken om het in de lengte door midden te zagen. En nu komt het er op aan om het zo gelijkmatig en glad mogelijk uit te hollen. 

Het bekende spreekwoord "waar gehakt wordt vallen spaanders" bevat wel enige waarheid, zoals op de onderstaande video is te zien. Of hier

Er is nog een lange weg te gaan maar ooit zal het goed komen.

Kanwaljanken !

Het leek zo'n mooi stuk hout, die vers gezaagde stam van een wilde kers.
Een beetje te wild bleek vandaag, want tijdens de transformatie tot midwinterhoorn ontdekte ik een smerige rotte plek in het hout.
Ik was al een mooi eindje op weg met de bewerking en dan is het plotseling einde oefening.
Eerlijk gezegd had ik me wel iets anders voorgesteld.

Nu kan ik weer helemaal opnieuw beginnen!