Eén van die eksters, het zal het mannetje wel weer zijn, wordt des duivels wanneer hij zijn spiegelbeeld ziet in spiegels en ramen.
Een autospiegel heeft hij besmeurd en beschadigd en ik zag hem van afstand al regelmatig tegen het keukenraam van de buurman vliegen, om niet te zeggen; bonken. Helemaal door het dolle heen bezig zijn vermeende rivaal af te maken.
Mijn buurman wees naar een vogelnest in aanbouw, hoog in een boom en vroeg mij of ik soms wist welke vogel daar bezig was. Natuurlijk weet ik dat en vertelde hem dat het een eksternest is en dat hij binnenkort dus uitbreiding van de eksterschare kon verwachten. Ik kon aan hem zien dat hij niet blij was met die boodschap, sterker nog, hij bedreigde die schattige vogeltjes onbeschaamd met de dood. Als was hij de eerste de beste terrorist!
Maar dit alles is nog niets vergeleken met mijn probleem.
Wij hebben weer eens last van muizen. Die hebben zich een weg gevreten door de muurisolatie en door de gipsplaten, waardoor ze een opening gemaakt hebben naar de linnenkast op de slaapkamer.
De linnenkast? Ja de linnenkast. Ik weet ook niet wat ze daar te zoeken hebben maar weet wel dat ik ze daar niet wil hebben. 's Nachts hoorden we ze volop knagen en dat verstoort onze nachtrust.
Ik heb dat gat diverse keren volgestopt met muizengif waar ze blijkbaar heerlijk van gesmuld hebben want het was steeds verdwenen. Niet dat het ook maar enig effect had, ze bleven komen.
Dus heb ik al mijn onmetelijke slimheid weer eens in de strijd gegooid en heb het gat afgesloten met een emmer waarin een muizenval met een lekker stukje kaas ligt te lonken.
En echt, het werkt. Zo nu en dan horen we in de nacht een doffe klap van de dichtslaande val en enig gespartel, waar na de rust wederkeert. Binnen een week had ik al 4 van die vetzakken gevangen.
En ja, ze zijn allemaal dood!
