Nou ja, opgelucht ? Beter gezegd: eindelijk ontlucht.
Het wc hokje hier op les Tamaris is voorzien van een raam, zoals ieder fatsoenlijk wc hokje moet hebben. Maaaaar.... dat is zo geconstrueerd dat hij nooit een klein beetje open gezet kan worden. Want doe je dat wel, dan kan de wc deur niet meer open en dat is ook onpraktisch. En doe je het raam helemaal open dan heb je een veel te grote opening zodat elk gevoel van privacy je ontnomen wordt.
Hoe kunnen ze het zo maken!
En nu eindelijk, na al die jaren, verordonneerde Diny dat ik er wat aan moest doen. Wat dat wist ze niet, maar het moest anders. En ze had gelijk ! Een beetje frisse lucht op het toilet is toch niet te veel gevraagd?
Dus heb ik, na lang en moeilijk prakkiseren, één van de vier matglazen raampjes opgeofferd voor een draaibaar luikje. Het is allemaal niet zo moeilijk maar je moet er wel even opkomen.
Of het mooi is, is een andere vraag, maar het lucht wel op.