donderdag 23 februari 2017

Wegbuurmanbamboe.


Gisteren was ik even op Fantilhou om met Wilco de voortgang van zijn onderneming te bespreken en ik zag dat hij een bamboebosje gerooid had om het ergens anders te herplanten.
Ik vermoedde dat er vast wel een paar wortelscheuten waren overgebleven, wat ook zo bleek te zijn toen ik er om vroeg. En die wortelscheuten mocht ik ook nog gratis en voor niks meenemen.

Wat ik er mee wil?
Nou, dat zit zo. Wij hebben nu permanente buren. Beste mensen, daar kun je niks van zeggen. "Niks mis met" zouden ze in Groningen zeggen.
En in de wintermaanden als de camper op de winterplek staat kunnen zij, als ze op hun balkon zitten, niet ons terras zien. Prima geregeld.
Maar nu de camper zo langzamerhand weer klaar moet staan om mee te vertrekken als we dat nodig vinden, is die plek open en doorzichtig. En kunnen ze ons doen en laten aanschouwen.

Als je in de bewoonde wereld woont vind je zoiets misschien niet erg, maar wij zijn dat niet zo gewend en willen daar eigenlijk ook niet aan gewend raken.
En daarom ga ik daar ter afscherming een bamboebos voor planten. Dat groeit snel en wordt erg hoog en dicht
Ik zal ze wel krijgen.