Gedicht.

Gaddegad

wat 'n blad

en 't is ook nog nat

gaddegad

d'r is ook altied wat

Dat komt zo maar bij me op wanneer ik op deze miezerige zondagmorgen mistroostig uit het raam sta te staren!

Maar dan gisteren, een stralende zon, een berg takken en het snipperapparaatje van Peet.

Die berg takken moet daar weg, hoe dan ook. Ik kan kiezen tussen verbranden, opstapelen ergens in een verloren hoekje of versnipperen.

Versnipperen leek me het beste, hoewel mijn eerste pogingen me niet mee vielen. De mooie rechte takken willen er wel makkelijk door, maar zodra er een heleboel zijtakjes aan zitten die er door gewrongen moeten worden begint het weer op echt werken te lijken.
En daar ben ik inmiddels te oud voor geworden.
Hoe nu verder?