Het waterwiel is nu in principe gereed. Jazeker, er moet nog wel wat gebeuren, ik moet nog zien hoe ik het stevig aan de as vast maak en het moet nog dik in de carboleum gezet worden om te voorkomen dat het al water scheppend te snel weg rot.
Want water scheppen zal hij, ooit! Hoe dan ook.
Wat de volgende fase is? Nu zijn de wieken aan de beurt. Ook dat vergt weer een behoorlijke studie vooraf. Hoe lang, hoe breed en zelfs hoe dik moet het allemaal worden?
Allemaal vragen die opgelost moeten zijn voordat er gezaagd kan worden.
Op het bijgaande filmpje is te zien dat dat de overbrengingsconstructie, met het nodige gerammel van de kamwielen, ook echt lijkt te werken. De handmatige aandrijving ontbeert enige regelmaat, maar een kniesoor die daar op let.
