Het bestaande groentetuintje voor het huis heeft tot nu toe weinig vrucht voortgebracht. Het wil daar totaal niet groeien. Waarom dat zo is mag den duivel weten, want wij weten het niet.
Om in de toekomst toch enige eigen groenten te kweken, je weet maar nooit nu de boeren niet meer te houden zijn, hebben we besloten dit alles op een andere plek te gaan proberen.
Met groot materieel en goede moed ben ik de weerbarstige grond te lijf gegaan. Harke, schuppe, greepe, freesding, kruuwagen, alles heb ik uit de kast gehaald. Ik heb zelfs mijn diable er bij gehaald om makkelijker de planken te versjouwen.
En evengoed moest ik er van zweten en werd ik er heel erg moe van.
Nu heb ik alles zover klaar en mag het toekomstige zaaibed een paar maanden broeien onder een dikke laag hooi. Dat is goed voor de grond, zo wordt beweerd.
In het voorjaar zien we wel weer verder.
