dinsdag 24 maart 2020

Geduld is een schone zaak.

Eén keer in de week moet de supermarkt bezocht worden. Er zal toch eten op tafel moeten komen, iedere dag maar weer.
Vanmorgen heb ik eerst braaf een briefje ingevuld dat ondergetekende, wonende in Esplas zich verplaatst van huis naar supermarkt. Dan mogen we even van huis weg en de straat op, een zogenaamde geldige reden. Dit kan gecontroleerd worden door veldwachters.

Bij die supermarkt mocht ik me, met een geschatte tussenruimte van ruim 1,5 meter, een kwartier lang aansluiten in de wachtende rij mensen die ook graag naar binnen wilden.
Eén klant er uit is één klant naar binnen, was het credo. Wie aan de beurt was kreeg bij de ingang een ontsmette winkelwagen tot zijn beschikking.

In de winkel zijn de paden natuurlijk te smal om de gewenste afstand aan te kunnen houden, dus de risico van besmetting was geen nul. Maar de Ariége is net als Groningen, de besmettingsgraad is nog zeer laag.
Voorraad was er nog ruim voldoende, op (net als vorige week) het broodmeel en de bakboter na. En die moest ik juist wel hebben.

Deze ongein moet maar weer snel afgelopen zijn !