Het was prima weer voor brandhout zagen en brandhout kloven. Een prima bezigheid.
Dat kloven moest snel gebeuren omdat ik de kloofmachine zou uitlenen aan Wilco, die op Fantilhou een jaloers makende grote stapel brandhout heeft liggen dat nog kort en klein gezaagd moet worden. En daar heeft hij nu tijd genoeg voor omdat zijn opzetcamperbedrijf ook helemaal op z'n kont ligt wegens de bekende oorzaak. De polyester fabriek waar de units gemaakt worden is gesloten, de werknemers zitten thuis en de klanten kunnen niet komen.
Het laatste houtblok was nog maar nauwelijks gekloofd of Annebel kwam het erf al oprijden om de klover te halen. Dat was dus op het nippertje.
Dan is het ook de hoogste tijd voor de dagelijkse wandeling door de omgeving. Deze keer neem ik het z.g. Willypad. Een provisorisch voetpad door en over het domein van buurman Ulrich, die door iedereen Willy genoemd wordt, dat door bos en over weiland slingert.Tot mijn grote verassing zag ik dat hij, heel recent, halverwege een bank geplaatst heeft waar vermoeide wandelaars zoals ik even uit kunnen rusten en van het uitzicht genieten.
Het zijn toch zulke lieverds, die Zwitsers!
