En eindelijk is het dan zover. Na ettelijke telefoontjes, gepleegd door de franse boekhoudster van Wilco, waarin steeds werd beweerd dat de aanvraag in behandeling zou zijn, kreeg ik vandaag de bevestigingbrief thuis gestuurd.
Eindelijk ben ik dan ook eens zelfstandig ondernemer. En daar moet je dan 63 jaar voor geworden zijn. Na vele jaren als loonslaaf gewerkt te hebben en daarna ook nog eens als gepensioneerde geleefd te hebben kan ik eindelijk eens zelf kiezen welk werk ik wil aannemen.
En de opdrachten stromen binnen. Ik zou, op aanbeveling van Peet, ergens een aanrecht plaatsen maar ik ben voorlopig al volgeboekt. Ik moest dat dus afwijzen.
Ik moet het natuurlijk ook niet overdrijven, voor je het weet ben je weer verslaafd aan al dat werken.
En dan ben je nog veel verder van huis.
