Het is toch te gek voor woorden. Misstanden als gevolg van de privatisering en het opengooien van de postmarkt.
We worden gebeld door een meneer met de mededeling dat hij een pakje voor ons heeft en of we tegen half twee thuis zijn.
Ja dat zijn we wel en precies op tijd stopt een bestelwagen met die meneer die dat beloofde pakje komt brengen. Of we even willen tekenen voor ontvangst.
Een dergelijk pakketje, daarover zodadelijk meer, hebben we al vaker bezorgd gekregen, mooi door ons eigen vaste postbode die hier elke dag langs komt. En als hij dan zo’n pakje heeft, stopt hij dat in de postbus waarvan ook hij een sleutel heeft. Daar hoeven we niet voor thuis te blijven en ook niet voor te tekenen voor ontvangst. Lekker makkelijk.
Hoe kan dit nieuwerwetse gedoe nu in vredesnaam goedkoper uitvallen? Onbegrijpelijk.
Ben ik nou zo dom of……..?
Maar dat pakketje is natuurlijk wel welkom. Ik zag al van verre dat het een bekende verpakking had. Schoonzus Ini bewaart altijd trouw de bijlagen van het meest betrouwbare dagblad Trouw voor mij. En als we een lange poos niet in Nederland komen verzendt ze die zelfs per post. Opdat ik toch maar mijn broodnodige lectuur zal hebben.
En dat waardeer ik.
