dinsdag 11 mei 2010

Waakkatten.


We gaan er weer eens even tussen uit. Zo nu en dan moet dat eens, even de familie en wat vrienden opzoeken in het nog kille Nederland. Maar wel via een kleine omweg door het westen van Frankrijk. We willen ook nog wat van het mooie land zien.
De camper is weer gepakt en staat reisvaardig. Hopelijk trekken de buien die ons nu iedere avond teisteren niet met ons mee naar het noorden.

Of er in die tijd ook nog enige verhaaltjes op dit blog komen, hangt af van de internetverbindingen die we kunnen vinden. Dus dat zien we nog wel.

Mochten er lezers zijn die denken dat ons landgoed onbewaakt achterblijft, die kan ik vertellen dat alles streng bewaakt wordt door de beide waakkatten op de foto.
Ze hebben zichzelf op de tafel voor de deur neergezet en ze zijn niet van plan om ook maar iemand door te laten.
Iedereen is gewaarschuwd.

En de rest laten we achter onder de goede zorgen van onze onvolprezen buurman. We zien hem verder bijna nooit, maar als we weg willen is hij altijd bereid om zo nu en dan naar de achterblijvende schepselen te kijken en deze, indien nodig, te voorzien van hun natje en droogje.
Zijn beloning bestaat uit het rapen van de overvloedige hoeveelheid eieren.