Het is weer afgelopen dat bivakkeren in onze luxe en van alle gemakken voorziene camper.
Het blijkt dat we thuis toch nog meer ruimte hebben en dat de douche veel meer water geeft. En dat is dan nog weer veel meer luxe.
Dus alles is betrekkelijk.
Donderdag besloten we dat we even door moesten zetten om ’s avonds om een uur of 9 thuis te kunnen zijn. Ineens is het dan genoeg en dan wil je weer naar huis. En dat lukte, klokslag 9 stopten we hier voor de deur.
Alles was doornat van de regenbuien van de afgelopen dagen en de plantjes in de groentetuin stonden er een beetje verzopen bij. De beesten waren ook blij dat we weer terug waren maar alleen de katten lieten dat duidelijk merken, die kwamen uit alle hoeken en gaten aanrennen.
Vrijdagavond moest Diny al direct weer opdraven naar haar koor. Er was een concert gepland ter ere van het orgel van Auterive en dat kon ze nu mooi mee pikken.
Nadien vertelde ze me dat ze zich nu echt weer thuis voelde.
En ik kon, dank zij het ontzettend groeizame weer, direct aan het grasmaaien.
