Voorlopig is nu het huis verkocht. Volgens het gisteren door ons bij de notaris ondertekende voorlopige koopcontract ofwel zoals dat hier heet: compromis de vente.
Nu mogen de kopers nog tekenen, want die waren er niet bij omdat ze een beetje te ver weg wonen om even voor een paar handtekeningen op en neer te rijden. Ze wonen in het uiterste zuiden van het land in het dorpje Osséja.
Het document wordt naar hun opgestuurd per post en ze mogen het thuis ondertekenen. En dan hebben ze nog een wettelijke bedenktijd van 7 dagen. Vervolgens duurt het dan nog maanden voor het definitieve contract kan worden getekend.
Voorlopig is dat vastgesteld op 23 oktober. Geduld is ook hier een schone zaak.
Het heeft ons verbaast dat onze makelaar, die er ook bij was en een ervaren en door de wol geverfde huizenboer is, zo uiterst beleefd om niet te zeggen onderdanig reageerde op die notaris. Hij was zo beleefd en voorkomend dat we ons bijna in vroeger tijden waanden toen notarissen nog heel hoogstaande en eerbiedwaardige notabelen waren.
Beleefdheid is een mooie eigenschap maar dit vonden we toch wel een beetje overdreven. Terwijl wij vinden dat wij gewoon een goede klant zijn die verplicht van zijn functie gebruik maken en waar hij meer dan royaal voor wordt betaald.
Maar misschien zijn hier notabelen nog steeds was ze altijd waren.
