We hebben het volbracht, ook het laatste deel van de passentocht is gedaan. Want als je iets begint moet je het natuurlijk ook afmaken, is ons altijd voorgehouden.
Maar dat is geen straf, ook dit deel is erg leuk om te rijden al zijn hier geen spectaculaire passen te vinden. Het is aan de oostkant niet zo hoog.
Maar de Pyreneeën zijn altijd leuk om door te rijden. Zeker op je elfendertigsten met de camper.
Voor Anka was het de vuurproef, deze eerste camperreis.
Dat ging bijna uitstekend mag ik wel zeggen. Ze hield zich mooi rustig, ook ‘s nachts.
Maar helaas heeft ze wel last van wagenziekte, en goed ook. Zodra we ’s morgens goed en wel op weg waren konden we de eerste grote schoonmaak al houden. En dat ging de tweede dag net zo.
Toen hebben we bij de eerste de beste apotheek die we tegenkwamen een doosje reistabletten gekocht en dat hielp wel. Tenminste nadat ze een half tabletje had ingenomen. Daar werd ze rustig van en kwam de maag niet meer in opstand.
We hopen dat ze nog over dit probleem heen groeit.
En we waren vandaag nog net op tijd thuis om samen onze 41e huwelijksdag te vieren.
We hadden het idee om nog met z’n beiden uit eten te gaan, maar daar kwam het niet meer van. Dat houden we te goed.
