En toch, zo tegen half vijf, stopt er warempel nog een
bestelwagen van UPS, hoe is het mogelijk. Ze hebben ons gevonden!
De dame die het pakje kwam afleveren klaagde steen en been
over de moeite die ze had moeten doen. We hadden telefonisch nog doorgegeven
dat ze vanaf Esplas richting Durfort moesten rijden, die plaats staat
aangegeven op een ANWB bord hier op de kruising. Dat was onze redding, anders
hadden ze het pakketje vast terug gestuurd naar de afzender in Duitsland.
Ze had het bord gezien en was langzaam die richting op
gereden in de hoop dat ze les Tamaris zou tegenkomen. En laat dan nu al na 50 meter het geval zijn.
En dan dat pakket: een grote doos voor een apparaatje van 10
bij 2 centimeter. (wat het is laat zich raden)
De rest was opgevuld met lucht. Maar voor de UPS wel goed, anders waren ze het
ongetwijfeld kwijtgeraakt. Stelletje sufferds.
Zo maken wij hier toch wel een boel mee!
En verder is het ook hier vreselijk weer. De laatste dagen is hier ongeveer 65 millimeter regen en 1 millimeter sneeuw gevallen en het land is drijfnat en spekglad. We verlangen naar het voorjaar.
