Ik heb een nieuw vriendje waar ik al wekenlang iedere woensdag naar toe ga. Elke keer als ik bij hem ben mag ik bij hem op zijn makkelijke stoel liggen en dat gaat hij mij lekker behandelen. Is dat leuk of is dat niet leuk?
Nee, dat is niet leuk, want dat zogenaamde vriendje is een tandarts die mijn gebit onder handen neemt. De laatste tijd viel de ene vulling na de andere uit mijn kiezen en ik vond het tijd worden om enige restauratiewerkzaamheden te laten verrichten. Maar het is nogal een gedoe, hij wil telkens maar één vulling per keer uitvoeren en zodoende duurt het een eeuwigheid voor dat alles weer op orde is. En het meest vervelende is dat er één pijnlijke kies niet meer te redden is en die moet er dus uit geropt worden. Dat gebeurt dan morgen.
Ter voorbereiding kreeg ik een vragenformulier mee die ik moet invullen en ondertekenen. Op dat formulier staan een hele lijst vragen over allerlei enge ziektes die een mens kon oplopen en ik moet aankruisen hoeveel van die enge ziektes ik allemaal onder de leden heb. Dat is om die tandarts te vrijwaren van nare verzekeringstechnische gevolgen door die kiezentrekkerij. Gelukkig kan ik alle vragen met nee beantwoorden, ik lijd bij mijn weten aan geen enkele enge ziekte. En dat is natuurlijk ook wel weer prettig.