Een waterlek moet je niet te lang laten zitten, je weet niet wat voor schade dat lek aanricht op verborgen plekken. En dus ben ik voortvarend aan de slag gegaan om het een en ander op te lossen. Gelukkig kreeg ik de onmisbare hulp van Wilco die me met zijn graafmachine uit de nood heeft geholpen. Want ik had geen behoefte om met een handschepje 25 meter sleuf te graven in klei en stenen. Met zo'n machine is het een fluitje van een cent.
Ik had gehoopt dat ik de oude leiding ergens zou kunnen vinden maar dat is niet gelukt, waardoor we door de beton moesten breken. Zo is er altijd wel een tegenvaller te bedenken.
Maar het eind van het liedje is dat de nieuwe waterleiding er in ligt en dat er geen lekkage meer te constateren valt. Hoera!
Maar nu moet later nog weer het beschadigde beton gerepareerd worden.En dat is natuurlijk weer minder mooi.
Zo zijn er mensen die hard moeten werken en zo zijn er andere mensen die de tijd doorbrengen met zonnebaden en naar ons mooie uitzicht staren. Het leven is niet altijd eerlijk.
