Onder grote en oplettende belangstelling van de hond ben ik begonnen met het rooien van de vroege aardappelen. Vanmorgen heel vroeg zodat het nog niet al te warm was.
"Man, man, wat een wark!" Wat een zware rotgrond is het toch en wat een magere oogst hebben we ook dit jaar weer.
Ik zei net tegen Diny dat dit hoogst waarschijnlijk de laatste keer is geweest dat ik aardappelen poot. Teveel zweetdruppels voor te weinig opbrengst.
Dat mag best van haar zei ze, mits ik een regionale aardappelboer kan vinden die een goed, lekker en onbespoten product verkoopt.
Dat wordt nog zoeken.
