We voelen nattigheid.

Zaterdagavond, een uur of acht. De tuinstoelen staan droevig in een hoekje te wachten op betere tijden. Het regent en het water stroomt klaterend in de regenton die Diny net vandaag helemaal leeg had getrokken om haar DMM te sproeien. De wind giert om het huis en de donder rommelt achter de heuvels, dus ligt Anka veilig in haar donkere hoekje van de woonkamer. Want niets ter wereld vindt ze enger dan onweer.
En toch geeft de metro voor de komende week temperaturen aan van boven de 30 graden.

We zullen zien. Maar vanavond zitten we weer eens een keer binnen.