Nu zag ik onder in de tuin dat de laurierkers zo'n beetje wild alle kanten op groeit met behoorlijk dikke stammetjes. Die zijn natuurlijk ideaal geschikt als brandhout. Of dat hout mooi brandt weet ik nu nog niet, dat vertel ik over een jaar of twee wel eens als ik het uitgeprobeerd heb.
Het mooie van die laurier is dat het binnen de kortste keren weer opnieuw uitloopt zodat de schade niet lang zichtbaar is.
En het mooie is ook dat mijn brandhouthok weer redelijk gevuld raakt, op deze manier.
Hoewel, winter? Het zweet druipt me van de kop af bij het zagen en kappen. Zo warm is het vandaag.
