Maar ondanks de mist heb ik me toch aan de zondagmorgenwandeling gewaagd, soms moet je wat durven en "vake buj te bange", zoals een wijs Acherhoeks gezegde luidt. En het was me toch een drukte in het centrum van Esplas. De voltallige gemeenteraad stond, ongemaskerd, geduldig te wachten op het stemvee dat op moet komen dagen voor de tweede ronde van de departements verkiezingen, waar wij buitenlanders niet aan mee mogen doen. Bij de eerste ronde is ongeveer 50 procent komen op dagen, wat een stuk beter is dan de landelijke opkomst dat rond de 30 procent lag. Braaf volk, die Esplassers! Men keek er van op dat ik dat wist te vertellen, dus ben ik weer wat gestegen in hun achting.
De feesttent was in opbouw voor het vieren van een trouwfeest van ons onbekende jongelui die aan de andere kant van Esplas wonen. Het kan eindelijk weer in alle openheid.
Monsieur le maire vertelde me ook nog dat het dorpsfeest in augustus dit jaar ook weer door gaat, ijs en weder dienende natuurlijk. Maar niet zo massaal als in voorgaande jaren, er wordt een kleiner aantal deelnemers toegelaten. Mochten wij het aandurven, dan zijn we allemaal weer welkom. En ja, dat durven wij, want wij zijn voor de duvel niet bang en ook niet voor een al dan niet mogelijke besmetting met wat dan ook. Dat het niet zo massaal is vinden wij alleen maar goed, want het was ons eigenlijk al veel te druk en te lawaaierig.
Nadat mij nog een plaatje koek werd aangeboden vervolgde ik mijn weg met blijdschap.
