We kregen een briefje van de krantenuitgever. Ons dagblad “La Dépêche” was van mening dat het leven duurder wordt en dat dus de abonnementprijs omhoog moet. Ik ben even gaan rekenen, de verhoging was percentsgewijs een stuk hoger dan de verhoging van mijn pensioen. Nu zijn dat zo’n beetje alle verhogingen die doorgevoerd worden en dat zijn er nogal wat. We boeren er royaal op achteruit de laatste tijd.Mijn eerste reactie was dus: ze kunnen de pot op , ik zeg die krant op. En mijn tweede reactie was een mail sturen naar de redactie van de krant met de boodschap dat ik niet langer mee doe.
Ik heb eens bekeken wat ik er eigenlijk aan heb. Het eerste deel van die krant, het zogenaamde nationale en internationale nieuws, beslaat een derde deel, de rest is totaal oninteressant of reclame. Het tweede, regionale, deel heeft een nieuwswaarde dat nog lager is dan vroeger het plaatselijk Noorderkrantje in Bedum. Al met al haalt het lang niet het niveau van mijn vroegere lijfblad Trouw.
Het mailtje riep, verbazend genoeg, direct reactie op. Een dag later had ik de afdeling verkoop al aan de telefoon. Of ik er nog eens over wilde nadenken, de verhoging was toch maar minimaal. Dat kon er toch nog wel af? Zo laag zou mijn Nederlandse pensioen toch wel niet zijn? Het scheelt maar 1,5 euro.
Nou, het zal er nog wel af kunnen, maar als ik het abonnement opzeg, betaal ik geen 1.5 euro meer, maar 20 euro minder per maand die ik dan dus voor wat anders kan uitgeven. En dat is andere koek, daar kon hij niet tegen op.
En om met het nieuws op de hoogte blijven, daar hebben we tegenwoordig internet voor.
