In de oude tijden hebben de allereerste landbouwers in de Pyreneeën zich reeds van het vuur bediend om de velden te bemesten en te kunnen exploiteren. In onze moderne tijd bestaat deze praktijk nog altijd. Hier wordt graag en veel gebrand.De ecobuage (of het afbranden door middel van een gecontroleerd vuur) helpt de boeren in de strijd tegen de overwoekerende planten en om zich te verzekeren van mals gras van een goede kwaliteit.
Er is veel commentaar op deze manier van het schoonbranden van velden want het loopt nogal eens uit de hand. Door gebrek aan goede controle zijn er dit jaar ook al weer vele hectares bos afgebrand in de Ariége. En nog veel meer daarbuiten. Ik las dan ook dat de perfect het nu verboden heeft in verband met de grote risico's. Gelijk heeft hij.
Tijdens de franse les vertelde een Portugese medeleerlinge dat er in Portugal ook ontzettend veel verbrand wordt en dat hebben we een paar jaar geleden, toen we daar doorheenreden, ook wel gezien. Heel troosteloos. Volgens haar wordt er veel opzettelijk in brand gestoken door pyromanen. In haar dorp, waar ze gewoond heeft, wisten ze daar wel wat op. Toen eenmaal bekend was wie die plaatselijke pyromaan was, is hij spoorloos verdwenen en nooit meer terug gevonden. Ze maakte een veelzeggend beweging met haar duim langs haar keel. De politie heeft volgens overlevering nooit echt haar best gedaan om die verdwijning op te lossen. Ze vonden het wel best.
Dit alles heeft mij echter niet belet om de buitenranden van
de geitenweide op die ouderwetse manier af te branden en op te schonen. Het was een chaos van doornstruiken en overjarig droog gras. Het kon volgens mij op een veilige manier, de niet te harde wind stond goed en op het naastliggende land stond niets wat branden kon. Het ging dan ook prima. Nu kan die rand weer mooi groen worden zodra het gras weer begint te groeien en dat duurt niet zo lang meer met dit mooie weer.
