Alles, hoe schoon ook, zal eenmaal vergaan. De psalmdichter zei het al. En hij had gelijk! Niets is hier blijvend. Maar ik doe wel mijn best om het vergaan zo lang mogelijk tegen te gaan.
Ik heb ooit voor het tuinmolentje van de buurvrouw, die naast ons woont op de plek waar de ancien moulin ooit gestaan heeft, een paar nieuwe wieken gemaakt. Maar op plekken waar molens stonden of nog staan waait het altijd helaas onbehoorlijk, wat logisch is, anders zouden de molens daar niet gestaan hebben.
Dus krijgen die wieken behoorlijk wat voor hun kiezen, om het zo maar eens uit te drukken. Zo erg zelfs dat het asgat is uitgesleten en een heklat afgebroken en weggewaaid is. En, omdat ik altijd graag buurvrouwen een plezier doe, ben ik nu aan het restaureren. Het komt weer helemaal goed.
Zo doe ik op mijn ouwe dag nog ontzettend nuttige dingen.
