Eindelijk ben ikzelf dan ook eens zover. Ook ik ga naar een cursus Frans. Ik heb het lang voor me uit kunnen schuiven, (geen tijd, te druk) maar nu had ik geen enkel excuus meer. In Auterive, hetzelfde dorp waar Diny haar wekelijkse kooravond heeft, in de bibliotheek geeft een lerares Spaans Franse les aan wie dat maar wil. We hebben daar les, samen met 1 Marokkaanse en 4 Portugese jonge dames. Omdat die meiden werk zoeken, zijn we een paar keer bezig geweest om een curriculum vitea op te stellen. Wij zelf hebben daar niet zo veel aan omdat ik echt niet meer van plan ben om werk te gaan zoeken. Tenminste, zolang de nood niet hoger wordt als nu. Verder weet je maar nooit. Maar goed, dat alles gaat natuurlijk in het Frans, dus het maakt niet veel uit en we steken er altijd wat van op.
Maar over franse les gesproken, er is natuurlijk altijd baas boven baas. Diny is weer eens de hort op. Ze heeft zich aangemeld voor een 2-weekse cursus Frans in Nice. Een mondaine badplaats aan de côte d’Azure, 700 kilometer van hier verwijderd. Ik hoop dat ze daar binnenkort zelf de nodige verhalen over kan schrijven.
Ikzelf was natuurlijk die hele tijd alleen. Maar geen nood, ik bleef niet helemaal onverzorgd achter. Diny had in de loop van de tijd al enige diepvriespotten gevuld met etenswaardige eetwaren. En opwarmen dat kan ik goed, daar ben ik een ster in. Zelfs frites bakken met een kipfiletje lukt me wel als ik maar honger genoeg heb. En tot overmaat van geluk werd ik ook nog een paar keer uitgenodigd om bij Ena en Ruud te komen dineren, zo mag ik het toch wel noemen. Zij hebben samen een chambre de hôte en daar hoort ook table de hôte bij, dat betekend dus dat de gasten daar ook kunnen eten. Ena heeft dus wel de nodige kookervaring en dat was te merken ook. Wie dus hier in de prachtige Ariége een vakantieonderdak zoekt met een heel mooi uitzicht op de Pyreneeën, kan daar goed terecht. Zegt het voort en zie hier hun website: http://www.chambre-dhote.nl/
