donderdag 17 januari 2008

Konijnenplaag



Tien jaar lang waren hier geen konijnen. Volgens een buurman zijn die verdwenen na een enge ziekte. Dat komt meer voor, vooral als er te veel zijn.
Op andere plekken, niet ver van hier stikt het van de konijnen, tot verdriet van de daar wonende mensen. Ze vreten namelijk de groentetuin leeg. Die mensen leveren dan ook een strijd op leven en dood met die aardige beestjes.
Laatst zag Diny een klein beestje met een wit staartje wegrennen voor Filou. Zouden ze nu eindelijk terugkomen en zich hier ook vestigen? Het is lang goed gegaan.
Maar gelukkig hebben we hier een heel goede konijnenpopulatiekorthoudster bij huis lopen. Nee, niet Filou. Misschien doet hij dat ook wel als hij ze eenmaal ingehaald heeft.
Maar de beste konijnenvanger is Lea de poes. Tenminste die verdenk ik ervan, dat is de meest vinnige van de beide katten.
Ik heb nu al een paar keer achter elkaar konijnenonderdelen gevonden, zoals half afgekloven poten. En gisteren zag ik een lichaam zonder kop naast de werkplaats liggen. Ja, ze brengt ze trouw mee naar huis. Dat hoeft ze voor mij niet te doen. Ik eet ze niet.
Al fokken de konijnen nog zo snel, Lea achterhaalt hun wel.