Weer een zondag met prachtig mooi weer. Een mooie dag om er op uit te trekken.
Vandaag gaan Sylvie en ik samen naar de bergen, naar het Plateau de Beille. Vanaf een afstand met mooi helder weer zien de bergen er prachtig uit. We gaan eens kijken hoe mooi ze van dichtbij werkelijk zijn.
Plateau de Beille is een uitgestrekte hoogvlakte dat ligt op een hoogte van 1780 meter in de Pyreneeën. De weg er naar toe, via de N20 is grotendeels vrij vlak, tot aan het dorpje les Cabannes.
Vanaf daar gaat het stijl omhoog. Je begint op een hoogte van 530 meter en over een afstand van 15.8 kilometer met een gemiddelde stijgingspercentage van 7,9 procent bereik je dan uiteindelijk het Plateau. Het schijnt een uitdaging te zijn voor dappere fietsers.
Het is er druk, de parkeerplaats staat mudvol. Op deze mooie zondagmiddag willen veel mensen nog even gaan skiën. Maar het is lang geleden dat het voor het laatst gesneeuwd heeft en de warme zon doet zijn verwoestend werk. Er zijn heel veel plekken waar geen sneeuw meer ligt. Alleen op de pistes hebben ze met moeite nog wat sneeuw geproduceerd. Nog een weekje en de pistes zijn gesloten.
Er staat nog wel een lange rij skiliefhebbers voor de kassa om een toegangskaartje te bemachtigen. Daar sluiten we maar niet bij aan, wij gaan koffie drinken in het restaurant. En vanaf dat drukbezette terras kunnen we na de koffie ook zo de vlakte oplopen, blijkt het. Maar het wandelen valt tegen, de sneeuwplekken zijn te glad en de ontdooide plekken zijn te modderig. Daar kun je natuurlijk ook geen kaartje voor gaan kopen. Dat is voor de skiërs en de vele sleetjes rijders. Die gebruiken de spaarzame sneeuw.
Wij komen in de zomer wel weer terug, dan kun je er eindeloos wandelen en zijn er ook veel minder mensen.
