Een fijne president hebben wij hier.
Ook hij vindt dat het leven duur wordt, zodat hij allereerst zijn eigen salaris maar heeft verdubbeld. Geen punt, dat zou ik ook doen als ik de kans had.
Maar gelukkig heeft hij ook het goede met zijn volgelingen voor. Want hij is een president voor alle Fransen, zoals hij zegt. Hij vindt ook dat al die Fransen het steeds moeilijker krijgen door die voortdurende prijsverhogingen. Hij heeft dus, zoals een goede leider betaamd, een uitstekend oplossing bedacht. Hij heeft in zijn wijsheid besloten dat de Fransen méér en langer mogen werken zodat ze dan ook meer verdienen. En ook mogen ze de, wat in Nederland ADV-dagen heet, inwisselen voor geld.
En weg is de door de socialisten zwaarbevochten 35-urige werkweek.
Zo, probleem opgelost. Slimme president.
Er zijn anderen, er zijn héél véél anderen. Er zijn werkelozen die leven van een minimum uitkering. Er zijn arbeidsongeschikten die leven van een nog lagere uitkering.
Er zijn gepensioneerden die leven van een soms erg dun pensioentje. Er zijn zogenaamde SDF-ers, daklozen die de straten van de steden en dorpen bevolken en die leven van wat ze op straat kunnen vinden en die in de winter elke dag een gratis maaltijd mogen halen bij Resto du Coeur, een humanitaire vrijwilligers organisatie.
En reken er op dat die uitkeringsbedragen hier niet hoog zijn.
En al deze mensen kunnen niet langer werken om meer te verdienen, hebben geen ADV dagen om in te leveren. Al die mensen teren alleen maar in.
En voor al deze mensen heeft hij géén oplossing bedacht.
Zijn populariteit is aan het zakken, hoe zou dat nu komen?
