“Wat ben jij in hemelsnaam aan het doen” vroeg een langsjagende buurman die mijn noeste arbeid met verbazing gadesloeg. Een buurman die langs kwam lopen met zijn 7 honden die met z’n allen mijn kippen de stuipen op het lijf joegen..
“Nou” zei ik “ ik kom uit een land waar alles vlak is en kan het niet uitstaan dat alles hier zo vreselijk schuin is, daar moet nodig wat aan gedaan worden”. Hij keek me een beetje vreemd aan, schudde meewarig zijn grijze hoofd en ging verder met het jagen op de weinige hazen die er nog lopen.
En ik ging dus gewoon verder met het afgraven en vlak maken van een stuk terrein naast mijn werkplaats. Die vrijkomende grond kan ik mooi gebruiken om de parkeerplek van de camper uit te vlakken. Want schuin is mooi, vlak is makkelijker.
Om het me zelf niet al te zwaar te maken maak ik eerst de harde ondergrond los met de tuinfrees. Daarna schept het een stuk makkelijker en dat moet, want ik ben zuinig op mijn rug.
En als dat klaar is en er groeit weer gras op, dan kan Sebastiaan daar de volgende keer zijn tent opzetten en slapen zonder dat hij van zijn slaapmat af rolt.
Misschien moet ik voor die tijd ook nog wat aan de haan doen want daar mopperde hij ook over, ’s morgens om 4 uur.
