Zondag, wandeldag.
Ikzelf had vanmorgen al zo’n 1,5 uur gewandeld met de hond. En vanmiddag vroeg Diny of ik zin had met haar te gaan wandelen, het was zo’n mooi weer. Zonde om binnen te zitten.
En wat doe je dan als liefhebbende echtgenoot? Juist, je maak nog maar weer eens een rondje.
De hond deed ook niet moeilijk, die wil altijd wel. En dus sjokten we gezamenlijk door de velden richting Saint Martin d’Oydes.
Een mooi rondje.
