Oudejaarsdag.

Zoals gewoonlijk en zo als het hoort, is deze laatste dag van 2011 grauw, grijs en regenachtig. Weer geen sneeuw, dit jaar. Oh, oh, wat jammer!

En wat doe je dan op zo’n dag in afwachting van de feestelijkheden die vanavond natuurlijk moeten volgen? Makkelijk zat, lekkere dingen maken zoals Diny dat doet en een beetje in mijn werkplaats klungelen zoals ik dat graag doe.
Zo lopen we malkander ook niet in de weg.

En die feestelijkheden vanavond? Dit jaar geen groot oudejaarsbal in het feestgebouw van Esplas samen met dorpsgenoten, nee nu gaan we lekker met z’n tweeën bij de warme kachel en de televisie zitten, genietend van die lekkere dingen en van een passend alcoholisch bubbeldrankje.

Ik hoop dat iedereen die dit leest, en ook anderen natuurlijk, een fijne oudejaarsavond zal beleven. En dat we morgen maar weer opgewekt en blij aan een nieuw jaar mogen beginnen.

Sprietje.

In het kader van de bebossing van onze tuin heb ik vandaag een tiental sprietjes in de grond gestoken. Sprietjes van de vlinderstruik.

Men zegt dat het voldoende is om takken zomaar in de grond te steken om dan na enige tijd mooi bloeiende vlinderstruiken te krijgen.
Ik ben razend benieuwd.

Verder zijn we vandaag, wegens het mooie weer en ondanks de koude wind, weer eens gezamenlijk met de fiets er op uit gegaan. Ieder met een elektrische fiets natuurlijk. En dat is wel leuk, ik kon Diny nu tenminste goed bijhouden, wat zeg ik, ik kon zelfs sneller als zij.

Tenminste tot mijn accu leeg raakte, daarna moest ik weer moeizaam zelf trappen. Dat gebeurde gelukkig net bovenaan de heuvel, zodat de terugweg niet al te zwaar was.
Voor Anka, die ook mee mocht, was dat een gelukje omdat de snelheid een stuk lager werd. Ze vond het toch al net ver genoeg.

Maar het was te verwachten dat die accu een keer leeg zou raken want ik was bezig de actieradius te testen. Je moet toch weten hoe ver je kunt gaan.
Dat weet ik nu, het was precies na 70 kilometer. En dat voldoet aan de beloftes.

Na kerst

Wat te doen op de hier niet bestaande tweede kerstdag?
Dat was niet zo moeilijk te bedenken, het weer was zo schitterend dat ik vanmorgen eerst maar eens een grote hoop takken opgeruimd en verbrand heb. Dat is altijd leuk werk als de zon schijnt.

En vanmiddag kreeg ik ineens weer de geest met de ombouw van de fiets. Het probleem van de twee niet passende stekkers heb ik opgelost door de draden af te knippen en er zelf passende verbindingsstukken aan te knijpen. En toen werkte het.

En het werkt perfect, tijdens de korte proefrit zoefde ik de steilste hellingen op zonder al te veel moeite. Het weggetje langs Chicane omhoog heeft toch enkele pittige stukken, die ik nooit graag deed met de gewone fiets. Maar nu gaat dat gesmeerd.
Zo wordt fietsen weer leuk.

Als het weer zo mooi blijft zal ik er binnenkort eens een langere tocht tegenaan gooien om te zien hoe ver de actieradius van die accu nu werkelijk is. Wie weet, bevalt het mij zo goed dat fiets van Diny ook omgebouwd moet worden.

Kerst 2011.

Ons kerstdiner was weer goed verzorgd.
Wij waren gisteravond, net als vorig jaar met de kerst, weer bij Mitzi en PP die hun huis als herberg beschikbaar stelden voor hongerige nederlanders die ver van hun geboortestreek niet
eenzaam kerstfeest wilden vieren, maar op een comfortabele wijze verkwikt en
gelaafd wilden worden.

En dat is zeker gelukt, het eten was buitengewoon smakelijk, de wijn overvloedig en de ambiance gezellig. Wat mogen we nog meer verlangen?

Elektrificatie.

Fietsen is leuk. Hier fietsen is ook leuk maar niet makkelijk. De heuvels zijn soms erg hoog en de hellingen stijl. Erg vermoeiend en dus komt het er eigenlijk niet van.

We hebben ooit al eens een elektrische fiets gekocht en die bevalt toch wel goed. Als je een heuvel op fiets krijg je net die hulp die maakt dat het leuk is.

Maar één elektrische fiets voor twee personen is ook niet alles. Niet dat we er ruzie om maken wie hem mag gebruiken, maar omdat we dan niet met z’n tweeën er op uit kunnen. We hebben dat wel eens gedaan, Diny op de elektrische en ik op mijn gewone fiets. Maar dan kom ik hijgend en bezweet boven op een top aan en zij fietst me vrolijk fluitend voorbij. Frustrerend!

Laatst zag ik een filmpje waarop te zien was hoe een bestaande fiets omgebouwd kan worden tot een elektrische. Dat leek ons wel wat en dus hebben we een ombouwset besteld. In Nederland natuurlijk.

En nu ben ik bezig om mijn fiets te elektrificeren. Dat is redelijk te doen met een goede montagehandleiding, maar soms moet je ook wel wat inventief zijn omdat sommige dingen nu net even anders zijn dan is aangegeven. Enige technische kennis is niet overbodig.

Nu zit ik nog met vragen over de elektrische aansluiting. Twee stekkers die in elkaar zouden moeten passen zijn heel verschillend van vorm en er zijn een stuk of wat draden die ik niet kan verklaren omdat ze niet op het schema staan aangegeven.
Ik hoop dat die firma tussen kerst en Nieuwjaar niet gesloten is zodat ik snel antwoord krijg op die brandende vragen.


http://www.ebike-kit.nl/

Strooptocht.

Gisteren zijn we zoals gewoonlijk weer een rondje gaan maken, Anka en ik.

We lopen dan door weiland en bos en vermijden dan zoveel mogelijk de verharde wegen. Dat vinden we leuk, ik in ieder geval. Vermoedelijk vindt de hond dat ook wel, want ze struint altijd enthousiast in het rond en is soms in geen velden of wegen te zien.

Het was nog een beetje guur en nat maar dat kan de pret niet drukken.

Deze keer had ik een schep meegenomen, want ik had al eerder opslag gezien van vlier, hulst en van een of andere groenblijvende, besdragende stekelige bosplant waarvan ik de naam niet weet.  Het bos staat er vol mee.

Daar heb ik er een aantal van uitgegraven en meegenomen voor de eigen tuin. Je kunt er niet genoeg van hebben.

En vandaag was het weer weer heel anders. Toen ik erg vroeg in de morgen (kwart over negen) uit het slaapkamerraam keek, zag ik het uitzicht op onderstaande foto.

Errug mooi.

Kerstgroet.

Geweldig is de kerstsfeer die Diny in dit huis heeft aangebracht. Ze vindt het prachtig dat het nu stormt en regent, want anders heb je kans dat je buiten moet zitten in de zon. En dat kan toch eigenlijk niet met kerst. Met kerst hoort de kachel lekker te loeien, de kaarsen te branden en de kerstmuziek door het huis te schallen.
Alleen een kerstboom ontbreekt nog, dat is net een stap te ver.

Zo is hier de situatie op dit moment. Heerlijk!!

Ze zit er dan ook optimaal van te genieten en het liefst laat ze zich ook nog allerlei lekkere dingen nabrengen als ze zo lekker lui in haar nieuwe stoel ligt te luisteren naar de muziek.

En dat doe ik dan ook met liefde en plezier.

En voor de rest wens ik, wensen wij, alle volgers van dit blog

fijne en gezellige kerstdagen en ook nog een voorspoedig 2012.

Tijdverdrijf.

Soms als in deze donkere dagen voor kerst de regen tegen de ramen klettert en de stormwind om het huis giert, blijf ik het liefste maar binnen waar het warm is en droog. Even tenminste.

Het duurt meestal niet erg lang of ik wil toch wel weer iets onder handen hebben.
En dan is mijn kleine werkplaats een uitkomst. Daar kan ik, weer of geen weer, toch wel van alles doen.
Oude verveloze tuinbanken afschuren en opnieuw schilderen bijvoorbeeld.

Of, zoals op de foto te zien is, maar weer eens aan een beeldje beginnen. Het is al meer dan een jaar geleden dat ik voor het laatst de klopper en de beitels in handen heb gehad en nu krijg ik er toch wel weer zin in.

Dit model, waarvan ik er al eerder twee gemaakt heb, is het meest favoriet. Niet zo zeer bij mijzelf als wel bij mensen die het zien.

Daarom wordt ook deze weer gemaakt op speciaal verzoek.

Tuin.

Onze tuin lijkt nergens naar. Een hellende stuk grond waar wat schraal gras met veel onkruid op groeit. Dat moet anders.

Maar om een tuinplan te maken moet je toch verstand van tuinen hebben. En dat hebben wij niet, want je ken niet alles kunnen. Je moet toch al zoveel weten en kunnen als je eigenlijk het liefst alles zelf wilt doen.

Zo hebben een tijdje geleden aan ter zake deskundige familie van vrienden gevraagd om dat voor ons te doen. En jawel, dezer dagen lag er een tekening in de brievenbus met een plattegrond van de tuin, netjes ingekleurd.

Met dit plan in de hand kunnen we aan de slag omdat we nu een idee hebben hoe we het kunnen gaan doen. Hier wat mooie siergrasen, daar wat vogellokkende besdragende struiken, in een andere hoek een bijentrekkende wilde bloemenweide, verderop een rozenprieeltje, enzovoort.

Ik ben intussen tijdens mijn rondwandelingen door de omgeving al begonnen om her en der opschot van seringen, fluweelbomen, vlinderstruiken e.d. met wortel en al uit de grond te trekken. Wat je gratis krijgt hoef je niet te kopen, nietwaar? Want je staat er van te kijken hoe duur hier de planten zijn in de winkels. Hoe heet dat ook al weer in het nederlands... eh, oh ja, dat wil je niet weten.

Zie Esselinks hoveniersbedrijf.

Fleur en treur

Wat een bloemen hebben we nog. Ik heb een tijd geleden mosterdzaad in de groentetuin gezaaid. Dat schijnt goed te zijn voor de bodem en als groenbemesting.
En die planten bloeien nu volop, erg mooi.

Dat vinden ook de bijen die door het mooie weer de kast uit komen om nog even wat honing te zoeken.

Dat was vanmorgen, nu is het anders. De storm giert momenteel om het huis. En dat was niet voorspeld, voor de Ariége zou geen alert orange gelden zo vertelden de weerprofeten gisteren.
Wel in andere grote delen van het land waar al meer dan 40.000 woningen zonder stroom zitten.

Maar we vinden het niet leuk ook al werkt hier alles nog!

Triest.

Ja, triest was het weer gisteren. De hond vond het niks en de paarden stonden ook maar wat druipend voor zich uit te staren.

Soms waagt Anka zich tussen de paardenhoeven. Ik weet niet waarom, misschien om zich zelf te bewijzen dat ze toch wel een beetje dapper is.
Ik zou het niet durven.

Als de ezels er ook bij lopen kijkt ze trouwens wel uit. Die jagen haar zonder pardon het weiland uit.

Auw.

Ik hoorde op de weg een auto afremmen en stoppen en ik hoorde ook een hond janken.
Eén keertje maar.
En dat geeft aan dat het of heel erg is, of dat het wel mee valt.

Gelukkig viel het mee, ook volgens de chauffeur die netjes stopte om te kijken wat de schade was. Ik kon geen verwondingen ontdekken bij Anka.

Misschien helpt zo’n tikje om in het vervolg van de weg af te blijven, vriendelijk vragen helpt niet. En ik heb een reden te meer om dat hek te plaatsen.

Even later kreeg ze bezoek van een mij onbekende hond. Vermoedelijk had die gehoord wat er gebeurt was en kwam even om te kijken of alles goed was afgelopen.
Dat is nu hondentrouw.

Wat een gedoe...

....om zo’n pakketje hier te krijgen.
Met moderne hightech technieken kun je een uit NL verzonden pakket op de computer volgen tot het hier is. En dat heb ik voor de aardigheid ook maar gedaan. Het was verbazingwekkend om te zien hoe snel het in Fr aangekomen was. Maar toen!

Toen stond er geschreven “pakket niet afgeleverd, adres onbekend”.
Dit huis staat er al meer dan 30 jaar en wij wonen er al meer dan een jaar en het adres is in de tussentijd niet veranderd. Ook komt de postbode bijna dagelijks wel iets brengen wat geadresseerd is. Hoezo, adres onbekend.

Hoe dan ook, na enig heen en weer mailen met de leverancier is het toch nog goed gekomen voor dat de rookworsten bedorven waren. Op de vraag aan de afleverende chauffeur of wij moeilijk te vinden waren antwoordde hij ontkennend. “Waarom zou dat zo zijn, jullie hebben toch een duidelijk en algemeen bekend adres?”

Maar het komt meer voor dat iets als onbestelbaar terug wordt gestuurd naar NL. Blijkbaar zit er ergens in Frankrijk een aardsluie en/of domme postsorteerder. En probeer die maar eens te vinden.
Door al dat gedoe heb ik wel twee morgens zonder hagelslag gezeten.

Gelukkig is het hier mooi weer, dat is ook fijn.

Ingezonden stuk.

Ik las dat jij via internet Unox rookworst hebt besteld in Nederland.
Wij maken ook regelmatig gebruik van Holland Shop (ook zo’n bedrijf) voor een aantal zaken die je hier absoluut niet kunt krijgen. O.a hagelslag.

Maar sinds we hier wonen hebben we een fantastische rookworst ontdekt: Montbéliard!
Wij kopen het bij Netto (prijskraker) maar de meeste supermarkten hebben dit merk ook.(ca. 1.70 voor twee flinke verpakte worsten.
Het is fantastisch gerookte worst uit de Elzas streek , gezond en op eikenhout gerookt.
Deze worst is daarmee niet te vergelijken met Unox (meel, varkensbloed en varkensvet met een pietsie vlees. En waarschijnlijk niet echt gerookt maar met aroma’s de rooksmaak meegegeven, dus industrie product.)

Alleszins de moeite waard om eens te proberen en het verschil te proeven met die Nederlandse hap.
Wij eten deze week Zuurkool (gekookt in witte Elzas wijn) ook kant en klaar in een pak bij Netto.
En dan dus die voortreffelijke rookworst erbij.
Lang leve de Elzasser cuisine!

Beste culinaire groeten,
J.

Kijk, zo komen we verder want die jongen weet wat lekker eten is. We gaan dat zeker proberen.
Naam en adres bij de redactie bekend.

publicité

Verslaving.

Een mens bedenkt zich van alles om maar te kunnen toegeven aan zijn ondeugden.
De hagelslag is bijna op en het ziet er niet naar uit dat er op korte termijn familie of vrienden uit Nederland deze kant op komen rijden om dit te brengen.

Dus moest het inmiddels onmisbare internet ingeschakeld worden. De webwinkel “De goedkoopste Hollandse producten.nl” lijkt, na enig onderzoek, ook inderdaad het goedkoopste te zijn met de producten.

Maar die verzendkosten die zijn niet mis. En één gelderse rookworst meer zou de verzendkosten nog bijna verdubbeld hebben.
Een andere webwinkel wilde het wel voor 9,95 euro opsturen, maar die was weer zoveel duurder met de producten dat het weer op het zelfde bedrag uit zou komen

Maar ik denk maar zo, beter duur als niet te koop en een behoorlijke drankverslaving is nog veel duurder. En hiermee kan ik mààààànden vooruit

Poort.

Ooit heeft hier een poort gezeten die, aan de foto te zien, met grof geweld is weggerukt. Een scheve paal met diepe wonden is alles wat er van overgebleven is.

Het volgende project zou best eens de herplaatsing van die poort kunnen zijn.
Waarom?

In de eerste plaats is het eigenlijk geen gezicht zoals het er nu bij staat.
In de tweede plaats om vreemdelingen en lastige verkopers bij huis weg te houden.
In de derde plaats om rondstruinende ezels van het erf af te houden.


Punt 1 spreekt voor zich zelf.

Punt 2: het is ons al een paar keer overkomen dat er zo maar een figuur om het huis liep die ons wat aan wilde smeren. Bijvoorbeeld het reinigen van de dakpannen, twee keer in één week. Dat dak was volgens hunnie aan een grote onderhoudsbeurt toe en daar konden zij voor zorgen.
Nu bepaal ik dat zelf wel of dat zo is en als ik dat ook vind dan doe ik dat zelf wel. Makkelijk met zo’n laag dak.

Die figuren kunnen aanbellen en bij de poort blijven wachten. Veel beter!

Punt 3 geeft onze problemen aan met de ezels van de buren. Die beesten zijn niet achter een draad in het weiland te houden. En zeker niet als er geen stroom op staat.
Ik heb de buren wel eens gewaarschuwd als ze weer eens op de weg liepen, maar daar stop je ook al snel mee als dat steeds weer gebeurt. Laat ze maar rondscharrelen denk je dan.
Maar je kijkt wel raar op als je laat op de avond even naar buiten gaat om de hond uit te laten en er staan 2 ezels op de stoep te schijten.

Zodoende moet er weer een poort komen. Zou het ook helpen om de vele muizen van het erf te houden? Dat zou mooi zijn.

Voorjaar??????

Je zou het haast zeggen, aan de bloemen te zien.

Een paar weken geleden lagen de perken er nog somber en kleurloos bij en nu bloeien de goudsbloemen en nog wat anders, wat ik niet bij name ken,weer volop.

En dat op 2 december!