Gisteren zijn we zoals gewoonlijk weer een rondje gaan maken, Anka en ik.
We lopen dan door weiland en bos en vermijden dan zoveel mogelijk de verharde wegen. Dat vinden we leuk, ik in ieder geval. Vermoedelijk vindt de hond dat ook wel, want ze struint altijd enthousiast in het rond en is soms in geen velden of wegen te zien.
Het was nog een beetje guur en nat maar dat kan de pret niet drukken.
Deze keer had ik een schep meegenomen, want ik had al eerder opslag gezien van vlier, hulst en van een of andere groenblijvende, besdragende stekelige bosplant waarvan ik de naam niet weet. Het bos staat er vol mee.
Daar heb ik er een aantal van uitgegraven en meegenomen voor de eigen tuin. Je kunt er niet genoeg van hebben.
En vandaag was het weer weer heel anders. Toen ik erg vroeg in de morgen (kwart over negen) uit het slaapkamerraam keek, zag ik het uitzicht op onderstaande foto.
Errug mooi.
