Ik hoorde op de weg een auto afremmen en stoppen en ik hoorde ook een hond janken.
Eén keertje maar.
En dat geeft aan dat het of heel erg is, of dat het wel mee valt.
Gelukkig viel het mee, ook volgens de chauffeur die netjes stopte om te kijken wat de schade was. Ik kon geen verwondingen ontdekken bij Anka.
Misschien helpt zo’n tikje om in het vervolg van de weg af te blijven, vriendelijk vragen helpt niet. En ik heb een reden te meer om dat hek te plaatsen.
Even later kreeg ze bezoek van een mij onbekende hond. Vermoedelijk had die gehoord wat er gebeurt was en kwam even om te kijken of alles goed was afgelopen.
Dat is nu hondentrouw.
