Wat schetst onze verbazing toen ik in de groentetuin plotseling
bloemkolen zag staan. Om met André van Duin te spreken: “hele grote bloemkoole,
oh wat zijn ze groot”
We hebben er de hele winter niet naar omgekeken want dan groeit
er toch niks, nietwaar? Maar deze kolen zijn stiekem doorgegroeid, ondanks
sneeuw en ijs. Ik heb meteen het grote mes gepakt om er één te oogsten. Die zal
ik deze week vast wel om mijn bord terug zien.
Wonderbaarlijk.
