Die klus lag al een hele poos te wachten op afwerking. Maar ja,
je weet hoe dat gaat: geen zin, geen tijd, te warm, te koud, kortom er is van
alles te bedenken om iets uit te stellen.
Maar vanmorgen had ik de geest, het moest gebeuren. De zon
scheen en er was geen regen voorspeld, dus het kon.
Eindelijk kon ik de dakgoten van het bijgebouw restaureren.
Aan één kant, voorlopig. Goot er af, beugels losschroeven, boeiplank in de verf, beugels er weer aan, de goot
er weer in leggen en klaar is Dick. Maar die goot moet nu wel naar de andere
kant aflopen want die ondergrondse pijp waar hij nu op aangesloten zit, is
ergens onder de beton afgebroken en loopt niet goed door. Ja, het is de laatste
van de vele ondergrondse leidingen die in dit huis aangepast moesten worden.
Maar wat viel dat tegen! Het begon steeds harder te waaien
en het werd steeds kouder. En de lange dakgoot kreeg ik er niet heelhuids aan
één stuk uit, mede door die harde wind. En dan breken de verbindingsstukken kapot die je dan net weer niet in voorraad hebt. Man, man, wat was dat afzien.