vrijdag 13 februari 2015

Het zal me jeuken.

Daar ligt hij dan, de woudreus.

Op advies van enkele deskundige adviseurs, die me dringend hebben aangeraden de boom zo snel mogelijk te vellen, heb ik de botte bijl ter hand genomen en hem omgekapt.
Hoewel, botte bijl, voor alle zekerheid heb ik een scherpe kettingzaag gebruikt, dat is veiliger en het gaat sneller.

De vrijgekomen houtblokken liggen nu te drogen onder het nieuwe afdak. Het valt nog tegen, de hoeveelheid brandhout dat aan zo'n boom zit. Als je het netjes opstapelt is het net een goeie halve m3. Daar stook je niet lang van.

Maar....dit alles heeft tot gevolg dat ik ook de takken moest opruimen en dat heeft weer tot gevolg dat ik me de komende dagen tot bloedens toe kan krabben wegens die verrekte rupsenharen die weer gaan ronddwarrelen.

En de ellende is dat ik dat nog een keer zal moeten ondergaan wanneer ik die takken in de fik steek. Dat kon nu nog niet omdat de wind verkeerd stond. Maar daarna heb ik er dan ook nooit geen last meer van. Een kwestie van even doorbijten dus.

Och, woonde ik maar in de grote stad, ergens driehoog achter. Dan heb je dit soort problemen niet.
Denk ik!