Boodschappen.

Gisteren heb ik weer mijn wekelijkse uitje naar de supermarkt gehad. Dat is om een of andere duistere reden mijn vaste klus. Als zoon van een kruidenier ben ik natuurlijk wel de aangewezen persoon hiervoor.
Nu doe ik dat graag natuurlijk, want dan kom ik er nog eens uit en zie ik nog eens andere mensen en kan ik mijn Frans weer eens wat ophalen.
Zoals tijdens ons gesprek bij de kassa:

cassière:                                   ik:
Bonjour,                                bonjour
Ca fait 98,34 euro                 d'accord
carte de fidelité?                    non
Par carte bancaire?                oui
voila (geeft kassabon)           merci
bonne journée                        au revoir.

Ja, ja, ik kan er wat van na al die jaren.
En zo kan ik er weer een weekje tegen.