Dat reservoir vond ik erg lelijk op die
plek en heb contact opgenomen met een andere gasmaatschappij die een
nieuwe ondergrondse gastank geïnstalleerd heeft.
Nadat we de oude gastank leeg hadden
gestookt heb ik het daar weggetrokken en jarenlang in de tuin laten
liggen. Ik heb hem zelfs nog, vergeefs, te koop aangeboden.
Tot ik op het idee kwam om er een
regenwateropslag van te maken. Dat gaat prima en we hebben de hele
zomer een watervoorraad van 2000 liter om de tuin te sproeien.
Dat ging goed tot in 2016 ( 6 jaar
later dus) er een brief kwam van Vitogas met de mededeling dat er bij
ons een gasreservoir lag die niet meer gebruikt werd en die nodig
ontgast en veilig gemaakt moest worden door een door Vitogas erkend
bedrijf. Dat veilig stellen bestaat dus uit het vullen van die tank
met water.
Dit alles moest zo snel mogelijk
gebeuren omdat het hoogst gevaarlijk was om die tank zo ongebruikt te
laten liggen.
En of ik ook per omgaande een akte
wilde ondertekenen waarin ik hun vrijwaarde van alle ongelukken die
konden komen. Dan zou tevens die tank mijn eigendom worden en de
verantwoordelijk voor alle ongelukken die veroorzaakt worden door de
aanwezigheid van die tank bij mij liggen.
Nou, die verantwoordelijkheid kan ik
wel aan. Ik heb niet voor niets bijna mijn hele werkzame leven aan
het gas gezeten. Ik weet echt heel zeker dat een voormalige gastank
die gevuld is met water niet snel zal ontploffen.
Ik heb per mail beleefd geantwoord dat
volgens mij die tank mijn eigendom was, dat het erg veilig was omdat
hij door mij gevuld was met regenwater en dat ik nooit een contract
teken waar ik niet om gevraagd heb.
Ergens in het voorjaar van dit jaar
2019 kwam er een Vitogas-meneer aan de deur om naar de gastank te
kijken, de gegevens op te nemen en enkele foto's te maken. Hij zag
met eigen ogen dat aan de veiligheidseisen was voldaan. Maar
blijkbaar was dat niet voldoende.
Het duurde tot juni 2019, toen kwam er
weer een brief waarin werd aangekondigd dat Vitogas de gastank
binnenkort zou komen ophalen. Het was zeker niet mijn eigendom omdat
Vitogas nooit of te nimmer tanks verkoopt aan klanten. Ook goed, mij
kan het niet schelen.
Maar wat mij wel wat kon schelen was
dat, na al die jaren niets gehoord te hebben, men nu die tank opeens
wilde ophalen. En dat terwijl ik net daarvoor mijn oprit heb laten
vernieuwen. Daar wil ik dus geen zware machines over laten rijden. In
geen geval!
En dat heb ik hun dan ook geschreven.
Nu eind oktober heb ik dus weer een (nu
aangetekend) brief en een contract ontvangen waarin weer een
handtekening geëist wordt waardoor de verantwoordelijkheid voor de
veiligheid bij mij neergelegd wordt en dat ik dat bedrijf moet bellen
voor een afspraak voor het vullen van die gastank met water, dat ook
nog eens door mij geleverd moet worden.
Als ik niet binnen 14 dagen reageer
wordt de zaak in juridische handen gelegd.
Dat is schrikken maar niet heus.
Ik ben maar weer eens in de pen
geklommen om in mijn beste Frans te vragen of ze helemaal belazerd
zijn met hun dreigementen. Waarom willen ze dat en hoe denken ze dat
te kunnen waarmaken? Want…..
– Ik ben geen klant van hun bedrijf
– Ik heb nooit een contract met
vitogaz getekend
– Ik doe als brave burger nooit iets
tegen de wet.
– Ik heb jarenlang niets van hun
gehoord.
– Ik heb nooit enige toegang
geweigerd aan een bedrijf die de tank wil vullen met water.
Tevens heb ik hun uitgelegd dat zij
volgens mij, doordat ze jarenlang niets van zich hebben laten horen,
met ons leven hebben gespeeld door de onveilige gastank zo maar te
laten liggen en deze niet volgens hun eigen regels, hebben veilig
gesteld.
Wat had er allemaal niet kunnen
gebeuren als dat ding ontploft was? ,
Hoezo juridische maatregelen?
Maar goed, om aan al dit gezeik een
einde te maken heb ik hun voorgesteld dat
(punt 1) ze mij een ander contract
toezenden dat vooraf al ondertekend is door een verantwoordelijke van
Vitogaz, zodat ook ik hier een getekend exemplaar heb liggen, en
(punt2) dat in de akte wordt opgenomen
dat de kosten van deze overdracht precies nul euro bedragen voor
monsieur EBBERS.
Er was een bedrag genoemd van 1050
euro, dat in rekening gebracht zal worden bij de vorige eigenaar en
niet bij mij. Dat kan wel zo zijn, maar ik wil dat niet horen of
zien. Daar komt mijn handtekening niet onder te staan.
Wanneer aan deze beide voorwaarden
mijnerzijds wordt voldaan dan zal ik mijn handtekening ook zetten. Ik
zal dan althans een krabbel zetten.
Wordt ongetwijfeld vervolgd.
