Ons uitzicht op de bergen is enigszins beperkt vandaag.
De traditie houdt gewoon aan, opwarming of geen opwarming. De jaarlijkse sneeuwdag is weer aangebroken. Dat maken we al zo'n 20 jaar mee, meestal in de winter. Ik hoop wel dat het ook nu weer bij één dag blijft.Het is natuurlijk erg mooi om te zien maar ik moet wel mijn gewoonte doorbreken, de gewoonte dat ik op dinsdag onze boodschappen haal in Saverdun. Ik waag me niet met de auto de weg op voordat de sneeuwschuiver langs is geweest. Of de dooi invalt. Tot zolang moeten we dan maar met onze noodvoorraden in leven zien te blijven!
Verder is het buiten nog doodstiller als gewoonlijk, de sneeuw dempt alle geluid. Zelfs mijn molentjes staan stil te kleumen onder de sneeuwlast.
Het enige voordeel is de sneeuwlaag die zich opstapelt op het vloerkleedje dat oma Jansen in een ver verleden ooit heeft geknutseld. Diny heeft het in alle vroegte buiten op de stoep gelegd. Volgens overlevering heeft verse sneeuw een zuiverende en reinigende werking. En dat is natuurlijk niet verkeerd.
