Maart, voorjaarsmaand.
Het duurt natuurlijk nog even, maar de eerste tekenen zijn er weer.
De krokussen staan weer in bloei.
Dat is voor ons een teken dat we weer naar buiten mogen en in de tuin kunnen werken zonder dat er schande over wordt gepraat in de buurt.
Vooral op een dag als vandaag met zijn zonneschijn en prettige temperaturen.
Vandaag heb ik dus de groentetuin gefreesd en voor de eerste keer het onregelmatig gegroeide gras gekortwiekt. Het moet er allemaal een beetje netjes bijliggen, nietwaar?
Wij prijzen ons hier erg gelukkig dat we weer eens goed zijn weggekomen met de recente storm. Als je de televisiebeelden ziet van de overstroomde kuststreken, zie je weer wat moedertje natuur ons kan aandoen.
Je moet natuurlijk wel zorgen dat de zeedijken onderhouden worden en goed op hoogte zijn. Daar mankeerde het nogal aan. Maar Sarkozy zal dat hoogstpersoonlijk regelen. Het komt goed.
Morgen mag ik met Filou naar een deskundiger dierenkliniek om een echografie te laten maken van zijn nog steeds veel te dikke buik. We hebben besloten om dat toch maar te laten doen en zijn benieuwd wat daar uit komt. Zo kan het ook niet doorgaan, hij is vel over been.
