Ik zou er niets meer over schrijven, ik weet het.
Maar vanmorgen kregen we met de post bovenstaande brief. Een condoleance brief van de dierenarts en haar collega’s. Erg correct van die kliniek.
Voor de enkeling die geen frans kan lezen: in het kort komt het hier op neer dat zij als artsen, die er toch in doorgeleerd hebben, heel goed weten hoe pijnlijk het kan zijn als je een dier moet verliezen en dat zij zich er erg bij betrokken voelen.
“Weet dat wij jullie ondersteunen in deze zware beproeving”, is de laatste zin.
Ook was een uitgebreid verslag toegevoegd van het onderzoek met de bekende fatale uitkomst. Hierin stond tevens aangegeven wat we hadden kunnen doen om alles een beetje te rekken, maar hier was de laatste zin: de eigenaar wenst zijn hond verder lijden te besparen. En zo was het.
Ik dacht eigenlijk dat na ruim een week de ergste heimwee wel voorbij zou zijn, maar dit rakelt alles toch wel behoorlijk weer op.
Inderdaad, très douloureuse.
