Vandaag vervolgde Diny het verven van de luiken. Die worden net als op Chicane, mooi rood. Wij houden niet zo van verandering, wat goed is moet je houden zeggen we maar zo.
En dus is de pot ossenbloedrood weer uit de kast gehaald.
Je zult eens zien hoe het huis er van opknapt als al dat sombere zwart weg is.
En vanmiddag zijn we samen, jawel samen, op pad geweest om fruitboompjes te kopen.
Bij een bomenwinkel in Pamiers hebben ze heel veel soorten te koop.
Niet goedkoop, maar een kniesoor die daar op let. Tenminste als je een behoorlijk boompje wil hebben en dat willen we, want we willen niet 10 jaar wachten op de eerste vruchten.
Sommigen waren al zo groot dat ze niet in de auto pasten zodat we besloten om later met de aanhangwagen terug te komen. 1 Appel en 2 pruimenbomen hebben we nu wel meegenomen.
“Zal ik ze alvast voor jullie bijsnoeien” vroeg de verkoopjongen. En nadat ik “ja” gezegd had ging de schaar er in. Je reinste kaalslag. Maar volgens hem was dat juist goed, dan krijg je een beter evenwicht tussen de wortels en de takken en gaat hij beter groeien.
Dat zal dan wel.
