We gaan door tot alles goed doorstroomt in de afvoerbuizen. Daarom heb ik vandaag een gat in de beton gehakt op de plek waar vermoedelijk de afvoerbuizen onder het huis vandaan komen. We hebben een donkerbruin vermoeden dat daar de boel verzakt is en dat daar dus de buizen zijn gebroken.
En jawel hoor, allebei de leidingen zijn daar gescheurd en bij die scheuren groeien wortels van de prachtige treurwilg de buizen in. In de afvoer van de keuken groeit een wortel zo dik als mijn duim en aan die wortel zit een dikke korst haarwortels die hele boel verstoppen. En die heb ik er zo maar niet uit.
Ik weet nu nog niet hoe ik dat moet oplossen, daarvoor wacht ik nog op influisteringen van grotere geesten.
De buis van de wc kon ik gelukkig wel repareren zodat we daar geen zorgen meer over hoeven te hebben, voorlopig tenminste.
En dit alles gebeurt in de namiddag. ’s Morgens regende het en dan wil ik niet buiten zijn.
Dat had wel tot gevolg dat Diny vanmiddag met de auto naar de 2-jaarlijkse APK-keuring moest waarvoor een afspraak stond. En dat is nog nooit eerder voorgekomen!
Afzeggen of uitstellen kon niet want we waren al een maand te laat. Totaal vergeten.
Maar ook deze keer doorstond het inmiddels toch wel oude Peugeotje de testen met glans. We kunnen weer twee jaar verder.
