dinsdag 12 juli 2011

Les miserables.


Mag ik dat zeggen? Nee, dat mag ik eigenlijk niet zeggen.

De totale aardappeloogst mag dan miserabel zijn qua hoeveelheid, de aardappelen die we opgraven zijn uitstekend van kwaliteit.
Die “we” uitgraven? Nee, die Diny uitgraaft, eerlijk is eerlijk.

We hebben ze vanmiddag geproefd, die aardappels van eigen oogst, net als de sla en de tomaten. Ook de ingemaakte kersen op het toetje waren van eigen bodem.
Het malse stukje kalfsvlees, dat we er ook nog bij mochten nuttigen, hebben we in een nabij weiland groot zien groeien.
Is het niet geweldig?

Als je zo’n maaltijd in een restaurant voorgeschoteld zou krijgen, zou je na afloop zeggen dat het de 25 euro, wat een dergelijk menuutje toch gauw kost, meer dan waard was.