Vanavond moest de tent weer worden afgebroken om klaar te liggen voor donderdag als we naar Saint Girons moeten.
Dat afbreken is een fluitje van een cent, vooral omdat de zijwanden er niet aangezet waren en ook omdat we met voldoende mensen waren.
Dus dat was met een uurtje bekeken en om 8 uur lag alles al aan de kant.
En dan is het dus tijd voor een aperitief. Jawel, een aperitief omdat de meeste fransen daarna nog aan de maaltijd moeten. De enkeling die al vroeg gegeten had dronk dus ook niet mee, want een aperitief drink je voor het eten, anders heet het een digestief en dan drink je wat anders.
Ik drink wel mee, ondanks dat ik om 6 uur al mijn dagelijks broodje genuttigd had. Een whiskey of een biertje lust me altijd wel. En daarbij, wie eet er nu een broodje ’s avonds? Daarvoor moet je toch wel zo’n rare onaangepaste buitenlander zijn.
En Diny was ook al niet thuis want die had een extra koorrepetitie omdat er vrijdagavond opgetreden moet worden in Tarascon, een dorp zo’n 40 kilometer verder naar het zuiden.
En dan mag ik ook weer mee.
