Aan het eind van de zomer is het tijd om de vruchten te plukken van iets waar ik niets voor gedaan heb.
De pruimen zijn inmiddels bijna van de bomen verdwenen maar nu is het de tijd van bramen waar Anka en ik tijdens onze wandeling allebei van smullen. Ja, die hond eet fruit, de lekkerbek.
En als we dan toch door het weiland lopen kunnen we meteen de afgevallen walnoten verzamelen als wintervoorraad. Die gaan hoofdzakelijk fijngemalen door het eigen te bakken brood.
Als we dan weer bij huis komen moeten we weer even stoppen om een stuk of wat van die heerlijke vijgen te eten die ook rijp zijn.
Een gezondere rondwandeling kun je eigenlijk niet maken.
