Net als lang geleden met Filou gaan we met Anka naar de hondenclub. Dit vooral om haar te socialiseren zoals dat met een moeilijk woord heet. Om haar vertrouwd te laten worden met andere mensen maar vooral met andere honden.
Vanmiddag was het zo ver. Ter ere van de eerste keer ging Diny mee om te zien of alles goed zou gaan. En dat ging het ook wel, het ging prima zelfs.
Er was een grote groep hondenliefhebbers met jonge hondjes dus daar konden we bij aansluiten. Wat we daar feitelijk leerden aan commando’s hadden we thuis al uitgeprobeerd, dus dat kenden we al. Ik moest Anka laten zitten, liggen, volgen en komen op afroep. Allemaal basis commando’s.
Wat erg grappig was: voor aanvang van de lessen zat ik even naast een jonge Franse schoonheid (ze zijn hier vaak heel erg mooi!) van een jaar of 20. Ze keek me een paar keer aan en vroeg of ik hier al eens eerder geweest was met een andere hond.
Ik zeg “ja, een jaar of 10 geleden was ik hier ook met Filou”.
“Ja”, zegt ze “dat weet ik nog en ik weet ook nog goed hoe die er uit zag. Dat was een heel leuke vriendelijke hond”.
Ze herinnerde zich nog goed dat ze ons ze als meisje van een jaar of 10 gezien had.
We hebben toen blijkbaar behoorlijk indruk gemaakt, al geloof ik stellig dat, zonder mezelf te kort te doen, het meer Filou was als ik.
