Een grote dikke populier was getroffen door de bliksem. Dat weet ik zeker, want ik stond er vlak bij toen het gebeurde. Een flits, een enorme donderslag, waardoor ik van schrik bijna op de grond viel, en stukken schors die in het rond vlogen.
Dat was 2 jaar geleden.
Die arme boom heeft het niet overleefd. Hij staat er nu zomer en winter kaal en bladerloos bij. Zo langzamerhand nemen paddenstoelen bezit van het dode hout. Het verval begint.
Ik ben bang dat bij een flinke westerstorm die boom zal omwaaien en met een beetje pech op mijn hangar zal terechtkomen. En daar staat onze dure camper!
Dus hij moet daar weg. Maar hij is te dik en te groot om hem zelf om te zagen. Mijn kettingzaag is te klein en eerlijk gezegd durf ik het ook niet. Hij mocht me eens op mijn kop vallen. Dat is werk voor professionals.
Vandaag kwam een jonge boer langs om, samen met mij, de grenzen van één van mijn bossen te bepalen. De bomen in het aangrenzende bos heeft hij gekocht en die laat hij omzagen door een echte en ervaren houthakker, die er nu ook bij was.
Ik heb meteen de kans waargenomen om die man te charteren voor het kappen mijn dode boom. Nadat hij er een deskundig oog op had geworpen gaf hij aan dat hij dat te zijner tijd wel wilde doen.
Ik heb dus wat in gang gezet en wacht nu maar weer rustig af.
