Ik wil dit jaar goed beginnen door jullie allemaal een fijn, gezond en gelukkig 2010 toe te wensen.
Veul heil en zegen, om het maar eens nostalgisch te zeggen.
Na een, zoals gewoonlijk, enerverende oudejaarsavond gaan we weer over tot de orde van de dag. Je kon trouwens wel horen dat we enkele nieuwe buren hebben. Bleef het andere jaren doodstil om 12 uur ’s nachts, nu hoorden we toch wel degelijk enkele vuurwerk knallen in de buurt. Verder viel het met de rellen 100 procent mee, dit jaar.
Wij brachten de avond door met o.a. het kijken naar een zo mooi mogelijk televisieprogramma. En dat valt nog niet mee.
Je staat versteld van de humor die ons wordt voorgeschoteld. We hebben 5 franse zenders, en alle 5 hebben ze een zelfde programma, Le grand bêtisier 2009, dat gaat over missers in de omroepwereld. Presentatoren die niet bijkomen van het lachen, artiesten die struikelen en meer van dat soort spectaculaire dingen. En daar wordt dan door een panel van een stuk of 5 bekende Fransen over nagepraat en gelachen. En dat 2,5 uur lang!
Gelukkig zenden al die zenders dat nog net niet tegelijk uit.
Terwijl Diny gisteren dus druk was met haar cijfers en bedragen voor de belasting, ben ik vandaag weer bezig geweest met mijn brandhout. En dat is minstens zo belangrijk. Als ik dat een jaar vergeet komen we uiteindelijk in de kou te zitten.
Ik ga dagelijks een keer met de trekker naar ons bosje waar een paar omgewaaide bomen en veel dunne dode boompjes lagen en stonden te wachten om door mij opgehaald te worden.
Binnenkort gaan er daar ook nog een paar volwassen bomen tegen de vlakte, dan krijgen de jonge boompjes ook een kans om groter te groeien. Maar dat kan ook nog wel volgende winter worden, dat is nog niet zeker.
